بررسی کارکرد درمانی سایکودرام بر بهبود عملکرد بیماران پارکینسون (مورد پژوهی بیماران شهر اصفهان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی گروه هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران

2 کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)

10.30480/dam.2025.5810.1982

چکیده

بیماری پارکینسون به‌عنوان یک اختلال پیش‌رونده و آسیب‌زننده به سیستم عصبی مرکزی، علاوه‌بر علایم حرکتی، منجر به مشکلات خلقی مانند افسردگی و کاهش کیفیت زندگی در بیماران می‌شود. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سایکودرام به‌عنوان یک روش درمانی غیردارویی بر کاهش افسردگی و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون انجام شد. در این راستا 18 بیمار مبتلا به پارکینسون از شهر اصفهان انتخاب و این مطالعه به‌صورت نیمه‌آزمایشگاهی با دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. گروه آزمایش به مدت ۵ هفته و هر هفته ۲ جلسه ۶۰دقیقه‌ای تحت درمان سایکودرام قرار گرفتند، درحالی‌که گروه کنترل تنها درمان‌های دارویی دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های افسردگی بک و کیفیت زندگی بیماران پارکینسون (PDQL)  جمع‌آوری و با آزمون t مستقل در نرم‌افزار  SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سایکودرام تأثیر مثبت و معناداری بر کاهش افسردگی و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Study on the Therapeutic Effect of Psychodrama in Improving Functionality of Parkinson's Patients )Case Study: Patients in Isfahan city)

نویسندگان [English]

  • Amirhossein Haririkashani 1
  • hamideh naderi 2
1 Department facultyof Fine Art of University of Tehran
2 University College of Nabi Akram
چکیده [English]

Parkinson’s disease, as a progressive and debilitating disorder of the central nervous system, not only manifests motor symptoms but also leads to mood disturbances such as depression and reduced quality of life in patients. This study aimed to examine the effect of psychodrama as a non-pharmacological therapeutic intervention on alleviating depression and improving the quality of life in patients with Parkinson’s disease. In this semi-experimental study, 18 Parkinson’s patients from Isfahan were selected and assigned to either an experimental or a control group. The experimental group underwent psychodrama therapy for five weeks, with two 60-minute sessions per week, while the control group received only pharmacological treatments. The collection of data was done through the Beck Depression Inventory (BDI) and the Parkinson’s Disease Quality of Life Questionnaire (PDQL) and data analysis was done via independent t-tests in SPSS. The results indicated that psychodrama had a significant positive effect on reducing depression and enhancing patients' quality of life.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Psychodrama
  • Parkinson’s Disease
  • Depression
  • Quality of Life