The study of String instruments with bow in Safavid and Gurkanian era based on what illustrated on paitings

Document Type : Original Article

Authors

1 Student. University of Kashan

2 Academic Staff Alzahra University of Tehran

3 Assistant Professor of Architecture Department of Architecture and Art of Kashan University

10.30480/dam.2021.1559.1365

Abstract

India and Iran with an ancient civilization and long-standing cultural history have been in contact with each other in various forms since ancient times until the Mughals of India and the Safavid dynasty. These common roots and mutual contacts caused cultural exchange between the two nations.After creation of powerful Mughal Empire, the relations between Iran and India entered a new phase. The leaders of two countries that had become very close to each other, started to cooperate and this communication penetrated in depths of people's lives.
The most important manifestations of cultural influence can be seen in the development of Persian language and literature in India and Indo-Iranian art such as painting, music and architecture. Art painting established the highest intercourse between these two neighbors.
Music was also an important artistic and cultural element that connected these two countries in this era, "existing parts of rhyme in the Rig Veda, Avesta, music and popular dance among Indians that performed in religious ceremonies, in some ways shows the existence and importance of this art among the Aryan tribes .. So that the Hindi classical music was connected with Iranian-Islamic culture and got a profound influence from it. The revolution that happened in this music was born from Iranian music influence in this subcontinent that "Amir Khusrau Dehlavī " is considered as a leader of this movement.
In the era of two great and powerful empires, Safavid and Gorkani, cultural interactions between India and Iran affected on instruments development.
String instruments with bow are a large ensemble of string instruments that make sound by using bow or ricochet and they have been used in Iran and India since the ancient times.
This research has attempted to study different types of instruments, musicians’ places, the musician status of string instruments toward the musician status of other instruments (such as tabor, lute, trombone, daf, dayereh) and also their status in empires of safavid and Gorkani; this study also answers to this fundamental question: whether the immigration of Iranian artists and musicians to India made difference in the way and diversity of using string instruments in different parties.
In the illustrated samples of this era which has been studied, using string instruments with bow has been numerous in parties but not as numerous as using of string instruments without bow.
According to the studied works, it may say that although Iranian art had a great influence on Indian art but it could not have a successful presence in the field of using string instruments with bow and it just suffice to add Iranian fiddle to the collection of this instruments in that country and perhaps great variety of string instruments types in India in Gurkani era toward Safavid era has been the most important reason of it.
This research has been done through comparative-analytic method and library-documentary data collection method. It should be noted that the references of this paper contain the figures of books and albums as well as different wall figures.

Keywords

References

  • فهرست منابع

    منابع فارسی:

    • بیات، بایزید، (1382). تذکره همایون و بابر، به سعی و تصحیح: محمدهیات حسینی، تهران: انتشارات اساطیر.
    • ترکمان، اسکندربیگ، (1382). عالم‌آرای عباسی، به کوشش ایرج افشار، ج 1 و 2، تهران: انتشارات امیرکبیر.
    • جهانگیر گورکانی، نورالدین محمد، (1359). جهانگیرنامه (توزوک جهانگیری)، به کوشش: محمد هاشم، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
    • جنکینز، جین و پل واوسینگ اولسن (1390). موسیقی و ساز در سرزمین‌های اسلامی، ترجمه: بهروز وجدانی، تهران: نشر دایره.
    • جوادی، غلامرضا، (1380). موسیقی ایران از آغاز تا امروز، 3 جلد، تهران: انتشارات همشهری.
    • درویشی، محمدرضا، (1390). دائره‌المعارف سازهای ایران (سارهای زهی مضرابی و آرشه‌ای نواحی ایران)، ج 1، چاپ چهارم، تهران: موسسه فرهنگی و هنری ماهور.
    • دلاواله، پیترو، (1370). سفرنامه (بخش ایران)، ترجمه: شعاع‌الدین شفا، چاپ دوم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
    • ذاکرجعفری، نرگس، (1396). حیات سازها در تاریخ موسیقایی ایران از دوره ایلخانیان تا پایان صفویه، تهران: موسسه فرهنگی ماهور.
    • راهگانی، روح‌انگیز، (1377). تاریخ موسیقی ایران، تهران: انتشارات پیشرو.
    • رهبر، ایلناز/ هومان اسعدی/ رامون گاژا (تابستان 1389). «سازهای موسیقی دوره صفویه به روایت کمپفر و شاردن»، نشریه هنرهای زیبا (هنرهای نمایشی و موسیقی)، شماره ( 41. 23-32)
    • ریاض الاسلام، (1373). تاریخ روابط ایران و هند در دورة صفویه و افشاریه، ترجمه: محمدباقر آرام، عباسقلی غفاری‌فرد، چاپ اول، تهران: انتشارات امیرکبیر.
    • سامی، علی، (تابستان 1349). «موسیقی ایرانی از دوران کهن و عهد هخامنشی»، مجله هنر و مردم، شماره( 95). 2-5
    • شاردن، ژان، (1393). سفرنامه، ترجمه: اقبال یغمایی، 5 جلد، چاپ دوم، تهران: انتشارات توس.
    • شرلی، آنتوان و رابرت، (1362). سفرنامه برادران شرلی، ترجمه: آوانس، به کوشش علی دهباشی، تهران: انتشارات نگاه.
    • کلانتری، سارا، (بهار 1386). «حیات موسیقایی در دربار اکبر گورکانی»، فصلنامه موسیقی ماهور، سال نهم، شماره( 35). 39-100.
    • کلانتری، سارا، (تابستان 1386). «حیات موسیقایی در دربار بابر و همایون گورکانی»، فصلنامه موسیقی ماهور، سال نهم، شماره( 36). 77-104
    • صادقی‌بیک افشار، (1327). مجمع الخواص، ترجمه عبدالرسول خیام‌پور، تبریز: انتشارات اختر شمال.
    • فارابی، محمد بن محمد، (1375). موسیقی کبیر، ترجمه: آذرتاش آذرنوش، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
    • مبارک، شیخ ابوالفضل، (1372). اکبرنامه، به کوشش غلامرضا طباطبایی محمد، ج 1، چاپ دوم، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
    • مبارک، شیخ ابوالفضل، (1893). آیین اکبری، ج 1 و 3، لکنهو، نولکشور.
    • مراغی، عبدالقادربن غیبی، (1366). جامع‌الالحان، به اهتمام تقی بینش، تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی و مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
    • میثمی، سیدحسین، (تابستان 1381). «مهاجرت موسیقیدانان دوران صفوی به هند»، فصلنامه موسیقی ماهور، شماره (16)، 69-81.
    • میثمی، سیدحسین، (1389). موسیقی عصر صفوی، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر.
    • نصیری، محمدابراهیم، (1372). دستورشهریاران، به کوشش محمد نادرنصیری مقدم، تهران: بنیاد موقوفات محمود افشار.
    • واله اصفهانی، محمدیوسف، (1372). خلدبرین، به کوشش: میرهاشم محدث، تهران: بنیاد موقوفات محمود افشار.
    • وحید قزوینی، محمدطاهر، (1329). عباسنامه، به کوشش ابراهیم دهگان، اراک: کتاب‌فروشی داوودی.
    • ولش، آنتونی، (1389). نگارگری و حامیان صفوی، ترجمه: روح‌الله رجبی، چاپ دوم، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر.
    • همایی شیرازی، جلال‌الدین. (1375). تاریخ اصفهان، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

    منابع لاتین:

    • Brown,Kathrine R.B, (2003). Hindustani music in the time of Aurangzeb, Submitted in fulfilment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy at the School of Oriental and African Studies, University of London.
    • Greig, John Andrew, (1987). Tarikh-I Sangita: The Foundations of North Indian Music in the 16th century. Los Angeles: The university of California.
    • Manucci, Niccola, (1907). Storia do Mogor or Moghul India,1653-1780, William J Irvan,trans. Indian text series. London: John Murray.
    • Prakash, Om ,( 2006). Empire, Mughal, History of World Trade Since 1450, edited by John J. McCusker, vol. 1, Macmillan Reference US
    • Wade, Bonnie C, (1998). Imaging Sound (An Ethnomusicological Study of Music,Art and Culture in Mughal Indid). The University of Chicago prees, chcago & London.
Volume 11, Issue 22
December 2020
Pages 95-113

Files

Share

How to cite

Statistics