%0 Journal Article %T دراماتورژی صوتی: بدن های صوتی بر صحنه های شنیداری و شنیدار صحنه ای در تئاتر پست دراماتیک %J نامه هنرهای نمایشی و موسیقی %I دانشگاه هنر %Z 2008-2649 %A گله داران, لیلی %D 2022 %\ 02/20/2022 %V 12 %N 27 %P 19-33 %! دراماتورژی صوتی: بدن های صوتی بر صحنه های شنیداری و شنیدار صحنه ای در تئاتر پست دراماتیک %K دراماتورژی صوتی %K بدن صوتی %K صحنه‌ی شنیداری %K شنیدار صحنه‌ای %K تئاتر پست‌دراماتیک %R 10.30480/dam.2022.2558.1523 %X در نیمه‌ی دوم قرن‌بیستم، متعاقب ظهور پرفورمنس، تئاتر هنری به‌تمامی متکی‌بر اجرا شد و متون اجرایی جایگزین نمایشنامه شدند. امروزه تئاتر به دو دسته‌ی دراماتیک و پست‌دراماتیک تفکیک می‌شود. تئاتر پست‌دراماتیک به فضا، ژست، تصویر و صدا نقش مؤثرتری محول و ساختاری را تبیین کرد که تمام عناصر متشکله‌ی تئاتر، کنش‌گرانی هم‌ارزش باشند.هدف این پژوهش بررسی صوت و صدا در تئاتر معاصر و کشف قابلیت‌های عناصر اجرایی تازه است، ازجمله بدن‌های صوتی که در صحنه‌های دیداری و صحنه‌های شنیداری، تماشاگر را با شکل نوین اجرایی مواجه می‌کند که متکی‌بر شنیدار صحنه‌ای اوست. دراماتورژی صوتی دربرگیرنده‌ی چه عناصری است؟ بدن‌های صوتی، کنش دراماتیک و روایت را چگونه پیش می‌برند و مخاطب چگونه آن‌ها را درمی‌یابد؟ این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی و با جمع‌آوری اطلاعات اسنادی و مشاهده‌ی مستقیم صورت گرفته است. یافته‌های پژوهش مبین آن است که در دراماتورژی نوین، صدا تنها ابزار بازیگر نیست بلکه هویت و کنشی قائم به خود دارد. اصل، در چیدمان شنیداری، کنش شنیداری مخاطب براساس تمایز عمل « شنیدن» و « گوش دادن» و تربیت انواع شنیدار او است. %U http://dam.journal.art.ac.ir/article_1064_7e2fe73ce862ed977eb5659526ec48be.pdf